Cevap ( 1 )

  1. 3 Ocak 2018 at 10:32
    Cevap

    Erken Sülaleler Dönemi’nde Sümer’de kent devletlerinde yönetimin ve bürokrasi­nin nasıl işlediği tam olarak bilinmemektedir. Yönetimle ilgili En (Bey), Ensi (Va­li) ve Lugal (Kral) gibi unvanlar karşımıza çıkmaktadır. Ensi unvanı başlangıçta ba­ğımsız yöneticileri tanımlamak için kullanılmaktaydı. Ensiler en yüksek yönetici, en yüksek rahip, en yüksek yargıç ve en yüksek komutandı.

    Akkad egemenliğinde merkezî krallık yönetimi görülür. Sargon ve Naram-Sin gibi güçlü krallar başkentten uzak bölgelere (Kuzey Suriye ve Anadolu gibi) yağ­ma seferleri yaparak topladıkları ganimetlerle başkentin ham madde ihtiyacını kar­şılamışlardır. Daha sonraları aynı yönetim tarzı ve yağma seferleri yapma geleneği Yeni Assur Devleti krallarında da görülmüştür. Naram-Sin, Agade’nin Kralı, Dört Bir Yanın Hükümdarı ve Evrenin Kralı gibi unvanları kullanmıştır. Adının başına tanrıları belirtmek için konulan işareti ekletmiş, kendisini Mezopotamya’da sadece tanrılara özgü olan çift boynuzlu bir başlıkla betimletmiştir. Naram-Sin ile Tanrı- Kral düşüncesi ortaya çıkmıştır. Daha sonraki Yeni Assur Devleti ve Pers Dönemi kralları da ülkelerini mutlak monarşi sistemiyle yönetmişler, ülkelerinin toprakları­nı eyaletlere bölerek başlarına valiler atamışlardır. Yeni Sümer Dönemi’nde de Tanrı-Kral anlayışı korunmuştur. Hammurabi ise Adaletin Kralı düşüncesini vurgu­lamıştır. Assur’da ise kral, Tanrı Assur’un yeryüzündeki vekilidir.

    Mezopotamya’da toplum, soylular, sıradan vatandaşlar, yanaşmalar ve köleler­den oluşmaktaydı. Halkın çoğunluğu tarım ve hayvancılıkla uğraşan çiftçilerdi. Ay­rıca yazıcılar, gemiciler, balıkçılar, mimarlar, duvarcılar, marangozlar, çömlekçiler de zanaatkârları oluşturuyordu. Her kentte zengin tüccarlar da vardı. Halk değişik türde toplu işlerde çalıştırılıyor ve zorunlu askerlik yapıyordu. Köleler ise evlerde ve tapınaklarda kullanılıyorlardı.

Cevap bırak

Sorry, you do not have a permission to answer to this question .